Ana dili və ayrı-seçkilik
Əslində başqa işlərim də kifayət qədər olardı, amma bu mövzu dırnaqlarımı yandırır. Bir rəssam kimi mən ilk növbədə sənətimlə məşğul olmalıyam. Gəncliyimdə bu, yalnız gəlir əldə etmək zərurəti üzündən çətin bir iş idi. Yeni karyeranın başlanğıcında olanda bu, dəyişməyib. Bu gün isə məcburi özünü reklam etmək vaxt aparan iş kimi əlavə olunur.
Əvvəlki dövrlərdə hələ də əlçatan olan redaktorlar və kuratorlar, hətta yeni gələn kimi artıq nümayiş etdirilməli olan uğur rəqəmlərinin arxasında getdikcə daha çox möhkəmlənirlər. Yadımdadır ki, bir şəxs ən azı mətbuata, radio redaktorlarına və ya səsyazma şirkətlərinə təqdimata cavab aldı - və bunun heç bir dəyəri yoxdur! Etiraf etmək lazımdır ki, xüsusən musiqi biznesində rəqəmsal musiqi istehsalı imkanları səbəbindən “müraciət edənlərin” sayı artıb. Bu, özünü reklam platformaları (hətta kitab bazarında) üçün inkişaf edən bir bazara çevrildi.
Yaxşı, belədir! Bununla belə, qeyd etmək olar ki, nəticədə zərərsizlik həddi getdikcə daha da geriləyir. Və sonra çoxlarının diqqətindən yayınmayan və yapışqan nöqtəyə çevrilən başqa bir təsir var - sənətkarın mədəni mənşəyi və ana dili. Bu, həqiqətən də yeni deyil və yaşlı musiqiçilər o zamanlar “İngilis-Amerika mədəni imperializmi” adlandırılan şeyə qarşı müqaviməti xatırlayacaqlar. Fransa və Kanadada yerli musiqiçilər üçün məcburi radio kvotaları tətbiq edildi. Digər ölkələrdə də ingilisdilli pop musiqinin hökmranlığına qarşı müqavimət güclənirdi.
Bu cəbhədə işlər həyəcan verici dərəcədə sakitləşib. Bu, dominantlığın kiçilməkdən daha çox artmasına baxmayaraq. Bu gün Oskar və ya Qremmilərin Amerika formatları dərhal televiziyada canlı yayımlanır. Bütün bunlar ingilis dilini bilməyən sənətkarlar üçün kifayət qədər təşviş doğursa da, diqqətin kölgəsində baş verən və özünü reklam üçün daha ciddi təsirləri olan başqa bir inkişaf da var.
Aydındır ki, alman, fransız və digər mədəniyyətlər özünü reklamın təkamülü ilə yuxuya gedir. Avropaya yönəlmiş çox az sayda marketinq təklifləri var (əlbəttə ki, bir alman olaraq, bu mənim müşahidələrimin diqqət mərkəzindədir). Əlbəttə ki, beynəlxalq formatlar (Submithub, Spotify və s.) bütün dünyada açıqdır, lakin ümumi oriyentasiya subliminal olaraq aydın şəkildə ingilis dilinə yönəlib. Bir misal verəcəm.
2019-cu ildə musiqi biznesində ikinci sənətçi karyerama başlayanda mən çox şüursuz və təsadüfən ünsiyyət dili və (mövcud olduqda) mahnı sözləri kimi ingilis dilini seçdim. Bunun mənim caz trubaçısı kimi əvvəlki beynəlxalq fəaliyyətimlə çox əlaqəsi var idi. İngilis dili uzun müddətdir ki, qlobal “lingua franca”dır. Həm də marketinqim heç bir problem olmadan beynəlxalq bazara çıxdı. Artıq ilk mahnılarla 100,000-ə yaxın axın nömrələrinə çata bildim – sənətçi kimi 20 ildən çox fasilədən sonra yeni başlayan kimi!
2022-ci ildə mən alman dilində bir neçə kitab nəşr etdim və başa düşdüm ki, mən öz ana dilimdə daha ətraflı ifadə edə bilərəm – bu təəccüblü deyil. O vaxtdan mən də alman mahnısının sözlərini yazdım. Artıq karyeramın başlanğıcında pop musiqisində mənim üçün tamamilə naməlum olan yüzlərlə janrla rastlaşdım. 3 ildən sonra mən nəhayət ki, alqoritmlərdən çox asılı olan marketinq üçün vacib olan bir yerə yerləşdim. İndi düzgün pleylistlərin beynəlxalq auditoriyama daha yaxşı və daha yaxşı çatdığını tapırdım.
Mənə aydın idi ki, bu auditoriya almandilli mahnı sözləri ilə çox azalacaq, lakin mənim ana dilimdəki sözlərin yüksək bədii keyfiyyətini nəzərə alsaq, 100 milyondan çox potensial dinləyici də kifayətdir. İndi uyğun janrlar axtarırdım və susdum. Marketinq platformaları janrları açılan menyu kimi təqdim edir – əlbəttə ki, ingilis dilində. “Deutschpop”dan başqa, orada çox şey tapmaq mümkün deyildi və müvafiq pleylistlər daha çox Alman Şlagerinə yönəlmişdi. Daha mürəkkəb alman sözləri üçün hip-hop və saçaq janrları olan bir qutu da var idi. “Alternativ” kimi bir şey açıq-aydın almandilli rəssamlar üçün nəzərdə tutulmamışdı.
Sonra almandilli auditoriya üçün uyğun promo provayderlər axtaranda heyrətə gəldim. Minlərlə və minlərlə tanıtım agentlikləri ilə, demək olar ki, heç biri alman dilli auditoriya üçün ixtisaslaşmış deyil. Qayda belə idi: "Hər kəs ingilis dilini başa düşür və pul buradan qazanılacaq." Təəccüblüdür ki, hətta alman kuratorlar da şərhsiz bu hökmlə razılaşdılar. Düşünürəm ki, digər Avropa ölkələrindəki həmkarlar da belə hiss edəcəklər. Anglo-Amerikan dad maşını bütün rəqəmsal bazara hakim kimi görünür və hətta Avropa şirkətləri də (Spotify isveçlidir, Deezer fransızdır və s.) buna qarşı çıxmaq üçün güc (yaxud iradə?) tapa bilmir.
Təbii ki, Almaniyada da ulduzlar yetişib, amma mən karyerasını klublar və konsertlər vasitəsilə quran qəhrəmanları demirəm. Rəqəmsal bazar özünəməxsus bir bazardır və o, sırf geri çəkilən işə əsaslanmayan gəlirlər yaradan yeganə bazardır. Hətta alman titullarımla belə, ABŞ-da Almaniyadan daha çox azarkeşə çatıram. İzləmə nə səhvdir? Müharibədən sonrakı nəslin həmişə qorxduğu kimi biz doğrudanmı ABŞ-ın vassalıyıq? Dostluq yaxşıdır, amma təvazökar asılılıq sadəcə pisdir. Əgər biz avropalılar Amerika musiqi bazarından bir neçə qırıntı alsaq, bu, yerli musiqi bazarının böyük sövdələşmələr baxımından qapalı qalması faktının əvəzi deyil. Burada günahlandıracaq heç kim yoxdur və amerikalıların bazarlardakı zəhmətkeşliyi heyranedici olsa da, Avropa dilində acı dad verir. Afrika və ya başqa dillərdə dadının necə olduğunu bilmək belə istəmirəm.
İmtina: Mən millətçi deyiləm və digər mədəniyyətlərlə problemim yoxdur və beynəlxalq ünsiyyətdə ingilis dilində danışmaqdan məmnunam, amma haradan gəldiyim üçün cahil olaraq ayrıseçkiliyə məruz qalanda əsəbiləşirəm. və hansı dildə danışıram – sadəcə səhlənkarlıq olsa belə. Mənim ölkəmdə belə radio stansiyalarının alman mahnılarına demək olar ki, tamamilə məhəl qoymaması məni ağlım kəsir. Müzakirənin yenidən açılmasının vaxtıdır.
Sitat:
100-ci il Rəsmi Alman Efir Oyunu Qrafiklərinin Top 2022-də alman dilində başlıq yoxdur.
BVMI İdarə Heyətinin sədri Dr. Florian Drücke 100-ci ilin Rəsmi Alman Hava Oyunları Qrafiklərinin Top 2022-də heç bir alman dilində başlığın tapılmamasını tənqid edir və bununla da sənayenin illərdir qeyd etdiyi tendensiya üçün yeni mənfi rekord müəyyənləşdirir. . Eyni zamanda, araşdırma göstərir ki, dinlənilən janrların müxtəlifliyi, o cümlədən alman dilli musiqilər böyük olmaqda davam edir. Radiostansiyaların musiqi təklifində isə bu, öz əksini tapmır.
“Alman radiosunda ən çox çalınan 100 mahnı arasında, BVMİ adından MusicTrace tərəfindən müəyyən edilmiş Rəsmi Alman Efir Çatışmaları 2022-də göstərildiyi kimi alman dilində heç bir mahnı yoxdur. Bu, 2021-ci ildə beşdən və 2020-ci ildə altıdan sonra yeni aşağı göstəricidir. Alman dilində mahnıların radioda xüsusilə böyük rol oynamaması faktı yeni bir hadisə deyil və sənaye illər ərzində dəfələrlə buna müraciət edib və tənqid edib. Fikrimizcə, yerli repertuara malik stansiyalar özlərini tanıda bilər və həmçinin dinləyicilər arasında öz izlərini qoya bilərdi”, - deyə Drükke assosiasiyanın press-relizində sitat gətirir. “Digər tərəfdən, o da aydın olmalıdır ki, biz ictimai yayımın gələcəyi ilə bağlı indiki debatda çox diqqətlə baxacağıq və beynəlxalq repertuarın ağır rotasiyası ilə yerinə yetirilməyən mədəni missiyanı tələb edəcəyik. Rəsmi Alman Albomu və Tək Qrafiklərə nəzər salmaq kifayətdir ki, alman dilli sənətçilərin bu ölkədə çox bəyənildiyini və tələb olunduğunu və buna uyğun olaraq radioda əks olunması lazım olduğunu göstərmək kifayətdir” deyən Drücke, siyasətçilərin onlara baxmaması lazım olduğunu xəbərdar edir. bu məsələdən də uzaq. > Mənbə: https://www.radionews.de/bvmi-kritisiert-geringen-anteil-deutschsprachiger-titel-im-radio/
Sitatın sonu