Το Ιαπωνικό Πρωινό είναι η μουσική παρατήρηση μιας ιαπωνικής τελετής από μια δυτική πολιτιστική οπτική. Άντρες και γυναίκες έχουν μαζευτεί για πρωινό. Φωνές με ιαπωνικούς ήχους ομιλίας υποδηλώνουν μια ντροπαλή ερωτική ανταλλαγή των φύλων. Τα κορίτσια τροφοδοτούν πρώτα τις ερωτικές φαντασιώσεις με φλερτ άσματα, προτού τα αγόρια απαντήσουν με έναν κατηγορηματικό τρόπο. Η ρυθμική βάση είναι ένα αυλάκι σπιτιού που είναι προσαρμοσμένο στην τυπική αυστηρότητα της ιαπωνικής κουλτούρας. Οι συναισθηματικές εναλλαγές υπονοούνται μόνο από στοιχεία που χρησιμοποιούνται με φειδώ, τα οποία στη συνέχεια μάλλον πηγάζουν από την κουλτούρα του παρατηρητή που αισθάνεται την ερωτική ένταση σε ένα φαινομενικά εντελώς ελεγχόμενο περιβάλλον. Η αντίφαση της επιδεικνυόμενης αθωότητας και του πάθους δημιουργεί μια σχεδόν απτή ένταση που είναι η διαρκής έλξη της μουσικής. Η ιστορία δεν ολοκληρώνεται και συνεχίζεται στο μυαλό του ακροατή. Πρόκειται για μουσική αφήγηση με τη μορφή ποπ τραγουδιού. Ο ηχητικός χώρος είναι κατάλληλα ρυθμισμένος από διακριτικά στοιχεία lo-fi. Αυτός είναι ο εκλεκτικισμός που σχεδιάζεται με μια λεπτή λεπίδα. Αν έπρεπε να το ταξινομήσετε με κάποιο τρόπο, θα το ονόμαζα «Διαπολιτισμική αφήγηση με lo-fi house ένδυμα».