Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι στυλ!
Δυστυχώς, η «ηλεκτρονική μουσική» έχει καθιερωθεί στην ποπ μουσική ως ένα είδος περιγραφής στυλ. Αυτό δεν είναι μόνο βασικά λάθος, αλλά επίσης στρεβλώνει την άποψη του συνόλου για τους νέους ακροατές.
Μια επίσκεψη στη Wikipedia μπορεί να είναι χρήσιμη εδώ: Ηλεκτρονική Μουσική. Οι πτυχές της ηλεκτρονικής μουσικής που αξίζει να συζητηθούν είναι πολλές.
Από την άποψη του κοινού, η πιο σημαντική πτυχή της ηλεκτρονικής μουσικής είναι ο τρόπος παραγωγής της, επειδή έχει παρόμοιες κοινωνικές επιπτώσεις με την άφιξη έξυπνων μηχανών στη ζωή μας. Περισσότερα μπορούν να παραχθούν σε λιγότερο χρόνο και η χρήση της ανθρώπινης δύναμης μειώνεται.
Από την άποψη του λάτρεις της μουσικής, η εντελώς νέα εικόνα ήχου είναι σίγουρα καθοριστική. Και αυτός ο ήχος είναι επίσης υπεύθυνος για την εισαγωγή του όρου ως είδος δημοφιλούς μουσικής. Αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνο το pop mainstream και ο ιδανικός ήχος του που καθορίζει αυτό το είδος. Με τις ηλεκτρονικές γεννήτριες ήχου, οι συμφωνίες θα μπορούσαν εξίσου να παράγονται στο κλασικό στιλ, αλλά σχεδόν κανείς δεν το κάνει επειδή το κλασικό κοινό αγαπά τις παγιωμένες πρακτικές απόδοσης.
Για τον δημιουργικό καλλιτέχνη, οι σημαντικά απλουστευμένες συνθήκες παραγωγής αποτελούν κατάρα και ευλογία. Η σόλο κυκλοφορία δεν είναι μόνο δυνατή, αλλά σημαίνει και τη μεγαλύτερη δυνατή καλλιτεχνική ελευθερία. Αυτό θυμίζει τις συνθήκες παραγωγής ενός ζωγράφου. Ωστόσο, πολλοί ζωγράφοι έχουν ήδη αποτύχει λόγω της μοναξιάς, και αυτό είναι επίσης ακριβώς το πρόβλημα του ηλεκτρονικού παραγωγού.
Ενώ στη θέση της πρώιμης ηλεκτρονικής χορευτικής μουσικής ο DJ έχει καθιερωθεί στη ζωντανή παράσταση, καθίσταται όλο και πιο δύσκολο για περισσότερους πειραματικούς ηλεκτρονικούς καλλιτέχνες να εφεύρουν μια ζωντανή ρύθμιση για να δημιουργήσουν άμεση επαφή με το κοινό. Οι παραστάσεις πολυμέσων ή οι συνδυασμοί με άλλες μορφές τέχνης είναι κατανοητές και πραγματοποιούνται, αλλά κάνουν τις συναυλίες και πάλι ακριβές και το πλεονέκτημα παραγωγής του να μην χρειάζεται να πληρώνουν ζωντανά μουσικούς μετατρέπεται γρήγορα στο αντίθετο.
Ως αποτέλεσμα, οι νεοεισερχόμενοι χωρίς προϋπολογισμό αντιμετωπίζουν συνεχώς αυξανόμενο ανταγωνισμό στην αγορά ηχογραφημένων μουσικών, αλλά δύσκολα μπορούν να βρεθούν στη σκηνή. Η εύρεση του χρυσού μέσου είναι μια σημαντική πρόκληση στη διάδοση της ηλεκτρονικής μουσικής. Ωστόσο, ο λάτρης των ηλεκτρονικών ήχων μπορεί σίγουρα να προσβλέπει σε ένα συναρπαστικό μέλλον όσον αφορά τις διαφορετικές πρακτικές απόδοσης - και επίσης τα στυλ.