Brazila Nokto

"Brazila Nokto" aperas kiel malĝoja, kvankam ĝi havas ritman profundan dombazon kun grajnecaj kaneloj. La brila turisma reklamado igas precipe la strandojn de Rio brili kiel vivloko. Kaj efektive, la kanto "La Knabino de Ipanema" estas citita iom strange en la produktado. Kvazaŭ Grabosch antaŭvidis ĝin, la interpretisto Astrud Gilberto de la legenda kanto de Antônio Carlos Jobim mortis 3 tagojn antaŭ la apero de Brazila Nokto. Kaj subite la kanto ricevas tute novan turniĝon, kiam vi scias, kiel malbone Gilberto estis kritikita de la Barzilian gazetaro kaj kiel mizere ŝi estis traktita de la muzikproduktantoj. Kaj same subite ni rimarkas, kia granda artisto estas Grabosch. Lia profunda mesaĝo de animo estas kaŝita en ŝajne senkulpaj popkantoj. Ĉiu kanto kaŝas iun muzikan koleron kiu ne kongruas en la ĉeftendencon. Tamen neniam estas malfacile simple ĝui la muzikon.