Gepatra Lingvo kaj Diskriminacio
Efektive mi havus sufiĉe da aliaj aferoj por fari, sed ĉi tiu temo brulas sur miaj ungoj. Kiel artisto, mi ĉefe zorgu pri mia arto. En miaj pli junaj jaroj, tio estis malfacila entrepreno, se nur pro la bezono certigi enspezon. Tio ne ŝanĝiĝis kiam vi estas komence de nova kariero. Hodiaŭ tamen aldoniĝas la deviga mempromocio kiel tempopostula tasko.
La redaktoroj kaj kuratoroj, kiuj ankoraŭ estis alireblaj en pli fruaj tempoj, pli kaj pli fortikiĝas malantaŭ la sukcesciferoj, kiuj jam devus esti montritaj eĉ kiel novulo. Mi povas memori, ke oni ricevis almenaŭ respondon al sendado al gazetaro, radioredaktistoj aŭ diskokompanioj – kaj ĝi kostis nenion! Verdire, precipe en la muzika negoco, la nombro de "petantoj" eksplodis pro la eblecoj de cifereca muzikproduktado. Ĉi tio fariĝis prospera vendoplaco por mem-reklamaj platformoj (eĉ en la libromerkato).
Nu, estas kiel ĝi estas! Tamen, oni povas rimarki, ke la sojlo al ebeniĝo moviĝas pli kaj pli malantaŭen kiel rezulto. Kaj tiam estas alia efiko, kiu iĝas nerimarkita de multaj kaj fariĝas blokpunkto - la kultura origino kaj gepatra lingvo de la artisto. Ĉi tio vere ne estas tute nova, kaj pli maljunaj muzikistoj memoros la reziston al tio, kio tiam estis nomita "angl-amerika kultura imperiismo". En Francio kaj Kanado, devigaj radiokvotoj estis lanĉitaj por indiĝenaj muzikistoj. Rezisto al la domineco de angla-lingva pop-muziko ankaŭ kreskis en aliaj landoj.
Sur ĉi tiu fronto, aferoj fariĝis alarme trankvilaj. Ĉi tio estas malgraŭ la fakto ke la domineco kreskis prefere ol ŝrumpis. Hodiaŭ, la usonaj formatoj de la Oscar aŭ de la Grammy estas tuj elsenditaj en televido. Ĉio ĉi estas sufiĉe alarma por ne-anglalingvaj artistoj, sed estas alia evoluo, kiu okazas en ombro de atento, kaj kiu havas eĉ pli seriozajn implicojn por mempromocio.
Evidente, germana, franca kaj aliaj kulturoj dormas tra la evoluo de mempromocio. Estas ŝoke malmultaj merkataj ofertoj koncentritaj al Eŭropo (kompreneble, kiel germano, tio estas la fokuso de mia observado). Kompreneble, la internaciaj formatoj (Submithub, Spotify, ktp.) estas tutmonde malfermitaj, sed la ĝenerala orientiĝo estas sublimine klare fokusita al la angla lingvo. Mi donos ekzemplon.
Kiam mi komencis mian duan artistkarieron en la muzikkomerco en 2019, mi preskaŭ senkonscie kaj hazarde elektis la anglan kiel la lingvo de komunikado kaj (kiam disponeblas) kantotekstoj. Ĉi tio multe rilatis kun mia antaŭa internacia laboro kiel ĵaztrumpetisto. La angla estas la tutmonda "lingua franca" jam de sufiĉe da tempo. Kaj ankaŭ mia merkatado atingis la internacian merkaton senprobleme. Mi povis atingi fluajn nombrojn ĉirkaŭ 100,000 20 jam per la unuaj kantoj - kiel novulo post pli ol XNUMX-jara paŭzo kiel artisto!
En 2022, mi publikigis kelkajn librojn en la germana kaj konstatis, ke mi povas esprimi en mia gepatra lingvo multe pli detale - kio ne estas mirinde. Do de tiam mi verkis ankaŭ germanajn kantotekstojn. Jam komence de mia malfrua kariero mi trafis centojn da por mi tute nekonataj ĝenroj en popmuziko. Post 3 jaroj mi finfine ekloĝis, kio estis grava por merkatado, kiu ege dependis de algoritmoj. Mi nun trovis, ke la ĝustaj ludlistoj atingas mian internacian publikon pli kaj pli bone.
Estis klare al mi, ke ĉi tiu publiko ege malpliiĝos kun germanlingvaj kantotekstoj, sed pli ol 100 milionoj da eblaj aŭskultantoj sufiĉas ankaŭ se oni konsideras la certe pli altan artan kvaliton de la kantotekstoj en mia gepatra lingvo. Nun mi serĉis la taŭgajn ĝenrojn kaj estis senvorta. La merkatigplatformoj donas la ĝenrojn kiel falmenuon - en la angla, kompreneble. Krom "Deutschpop", tie ne multe troviĝis kaj la respondaj ludlistoj estis pli orientitaj al germana Schlager. Por pli sofistikaj germanaj kantotekstoj, ekzistis ankaŭ skatolo kun repo kaj la marĝenaj ĝenroj. Io kiel "Alternativo" evidente ne estis destinita por germanlingvaj artistoj.
Kiam mi tiam serĉis taŭgajn reklamadprovizantojn por germanlingva publiko, mi miris. Kun miloj kaj miloj da reklamagentejoj, preskaŭ neniu specialiĝis pri germanlingva publiko. La regulo estis, "Ĉiuj komprenas la anglan kaj ĉi tie la mono devas esti enspezita." Mirinde, eĉ la germanaj kuratoroj konsentis kun ĉi tiu verdikto sen komento. Mi pensas, ke kolegoj en aliaj eŭropaj landoj sentos same. La anglo-amerika gustmaŝino ŝajnas regi la tutan ciferecan vendoplacon, kaj eĉ la eŭropaj kompanioj (Spotify estas sveda, Deezer estas franca, ktp.) ne povas trovi la forton (aŭ la volon?) por kontraŭstari ĝin.
Kompreneble, Germanio ankaŭ produktis stelojn, sed mi ne parolas pri la herooj, kiuj establis siajn karierojn per kluboj kaj koncertoj. La cifereca merkato estas propra merkato, kaj ĝi estas la nura, kiu generas enspezojn, kiuj ne baziĝas sur pura fuŝa laboro. Eĉ kun miaj germanaj titoloj, mi atingas pli da fanoj en Usono ol en Germanio. Kio estas malĝusta spurado? Ĉu ni vere estas nur vasaloj de Usono, kiel ĉiam timis la postmilita generacio? Amikeco estas bona, sed humila dependeco nur aĉas. Se ni eŭropanoj ricevas kelkajn panerojn el la usona muzika merkato, tio ne estas kompenso pro tio, ke la enlanda muzika merkato restas fermita rilate al la grandaj interkonsentoj. Ĉi tie neniu kulpas, kaj la laboremo de la usonanoj en la merkatoj estas impona, sed amare gustas la eŭropan lingvon. Mi eĉ ne volas scii kiel ĝi gustas sur afrikaj aŭ aliaj lingvoj.
Malgarantio: Mi ne estas naciisto kaj mi ne havas problemon kun aliaj kulturoj kaj mi ĝojas paroli la anglan en internacia komunikado, sed mi koleriĝas kiam mi estas malklere diskriminaciata laŭ el kie mi venas. kaj kian lingvon mi parolas – eĉ se ĝi estas nur neglektema. Vere blovas mian kapon, kiam eĉ en mia propra lando la radiostacioj preskaŭ tute ignoras germanajn kantojn. Jam estas tempo, ke la debato estu remalfermita.
citaĵo:
Neniu germanlingva titolo en la Supraj 100 de la Oficiala Germana Aerara Furorlisto 2022.
D-ro Florian Drücke, prezidanto de BVMI, kritikas la fakton, ke eĉ ne unu germanlingva titolo troviĝas en la Supraj 100 de la Oficialaj Germanaj Aeraraj Diagramoj 2022, tiel starigante novan negativan rekordon por tendenco, kiun la industrio atentigas dum jaroj. . Samtempe, la studo montras, ke la vario de aŭskultataj ĝenroj, inkluzive de germanlingva muziko, daŭre estas bonega. En la muzika oferto de la radiostacioj tio tamen ne speguliĝas.
"Ne estas germanlingva kanto inter la 100 plej ofte luditaj titoloj en germana radio, kiel montras la Oficialaj Germanaj Aeradilistoj 2022, determinite de MusicTrace nome de BVMI. Tio estas nova malkulmino post kvin en 2021 kaj ses en 2020. La fakto ke kantoj en la germana ne ludas precipe grandan rolon en la radio ne estas nova fenomeno, kaj la industrio traktis kaj kritikis multfoje dum la jaroj. Laŭ nia opinio, stacioj kun loka repertuaro povus identigi sin kaj ankaŭ marki sian markon ĉe aŭskultantoj”, Drücke estas citita en gazetara komuniko de la asocio. “Aliflanke, ankaŭ devas esti klare, ke ni tre atente rigardos ĉi tie en la nuna debato pri la estonteco de publika elsendado kaj postulos la kulturan mision, kiu ne estas plenumita per la peza turnado de internacia repertuaro. Rigardo al la Oficiala Germana Albumo kaj Unuopaj Furorlisto sufiĉas por montri, ke germanlingvaj artistoj estas tre aprezataj kaj postulataj en ĉi tiu lando, kaj devus esti reflektitaj laŭe en la radio,” daŭrigas Drücke, kiu avertas, ke politikistoj ne devus rigardi. for de ĉi tiu afero ankaŭ. > Fonto: https://www.radionews.de/bvmi-kritisiert-geringen-anteil-deutschsprachiger-titel-im-radio/
Citfino