Mije kabelauto's nei berchtoppen

It is gjin liet yn 'e konvinsjonele sin. It is earder poëzy mei muzyk. Der binne trouwens al fans fan dit soarte fan poëzy en op Spotify steane wat geskikte playlists. Mar dêr is de muzyk mear as in akoestyske bad foar de sprekker. It patroan is "poëzij = sêfte klanken." In bytsje te simpel foar ús smaak. Neffens ús wurdt it potinsjeel fan de muzyk om kommentaar te jaan oer de ynhâld fan de tekst en net allinnich in akoestyske tapyt út te lizzen hjir. No nei de betsjutting fan it gedicht. Immen hat in kar tusken in kabelbaan nei de top (de sin fan it libben) of in hiel drege kuier. De protagonist kiest de lange kuier, ferjit wat er eins socht. Hy moetet in alpenherder dy't yn himsels rêst en tegearre fine se yn stilte it ivige libben. Der is in Ingelske en in Dútske ferzje.