Een diepere betekenis van Lo-Fi

by | 21-2023-XNUMX | Fanposten

Eerst even een korte introductie voor wie nog nooit van de term Lo-Fi heeft gehoord. Het definieert de intentie van een muziekstuk in termen van geluidskwaliteit en vormt een provocerend contrast met Hi-Fi, dat streeft naar de hoogst mogelijke kwaliteit. Tot zover het topje van de ijsberg.

Op het eerste gezicht lijkt het een romantische herinnering aan knetterende vinylplaten en oude radio-ervaringen. Dat mag dan het uitgangspunt zijn, het brengt ingrijpende gevolgen met zich mee voor het resultaat. Terwijl de eisen van hifi resulteerden in een steeds wijder wordende frequentieband met een focus op de randen (diepe bassen en scherpe hoge tonen), focust lofi op een donker gekleurd midden met opzettelijk gekraak.

Filosofisch gezien wijkt Lo-Fi af van het 'hoger en verder' van onze wereld. In een tijd waarin zelfs hifi voor velen niet meer genoeg is en Dolby Atmos (meerkanaals in plaats van stereo) zich als eigentijds vestigt, krijgt de lofi-trend een bijna revolutionaire uitstraling. Ik wil graag 2 aspecten van Lo-Fi benadrukken die deze bewering ondersteunen.

Dat constante groei en geloof in technologie niet noodzakelijkerwijs leiden tot een vreedzamere wereld is bij sommige mensen al bekend. Daarnaast kunnen we een groeiende overbelasting vermoeden achter het steeds groter wordende aantal mensen met een depressie. Maar wat is het bijvoorbeeld met Dolby Atmos dat ons overweldigt?

Herinner je je de hoogtijdagen van de IMAX-bioscopen nog? Een werkelijk overweldigende bioscoopervaring destijds. Waarom is dat niet de standaard geworden? Welnu, het antwoord is vrij eenvoudig: "Het loont niet!". Mensen willen niet de hele tijd overweldigd worden! Ze zijn al overweldigd door hun strijd om te overleven, en een erg duur ticket maakt hun zaak er niet gemakkelijker op. De highlights willen goed gedoseerd zijn en dat levert te weinig economische massa op.

Dolby Atmos in muziek zal met hetzelfde probleem worden geconfronteerd, maar het heeft een troef in petto: het is een koptelefoon! Terwijl een Atmos-ervaring in een kamer een duur muzieksysteem vereist, kan een goede koptelefoon een ruimtelijkheid nabootsen door middel van psychoakoestische effecten. "Psychoakoestiek" betekent echter ook extra werk voor de hersenen!

Nu zijn onze hersenen constant op zoek naar samenhang, wat vereenvoudigd rust betekent. Met steeds hogere eisen van onze omgeving komt het echter nauwelijks tot rust. De buitensporige vraag groeit! Voor het muzikale genot van Dolby Atmos-producties is het dus noodzakelijk om andere eisen grotendeels uit te schakelen. Wanneer lukt dat nog?

Interessant is dat Lo-Fi indrukwekkend succesvol is geweest in een klassieke hoofdtelefoontoepassing - muziek tijdens het werk, meditatie of een training. De bewust verminderde aandachtseisen van Lo-Fi-producties maken plaats voor andere eisen aan de hersenen. Passend bij de belangrijkste bezigheden van de luisteraar, zijn er twee hoofdlijnen van Lo-Fi-genres: "Lo-Fi Chillout" en "Lo-Fi House" (samen met subgenres) – vereenvoudigd: langzaam en ritmisch.

Nu kun je als muziekproducent nog een stap verder gaan. Wat gebeurt er als er helemaal geen hoofdbezigheid van de luisteraar is? Nou, een enorme vrije ruimte is opengescheurd! Misschien is dit precies de vrije ruimte die we dringend nodig hebben om in contact te komen met onze ziel? Ja, dat is precies hoe ik het zie! Als het mogelijk zou zijn om enkele muzikale "wegmarkeringen" toe te voegen aan deze muziekwereld, zou dat een zeer bevredigende omgeving zijn voor elke creatieve artiest die zich bekommert om de ziel in muziek. Ik heb zojuist de eerste stap in deze richting gezet.

Captain Entprima

Club van eclectici
Gehost door Horst Grabosch

Uw universele contactoptie voor alle doeleinden (fan | inzendingen | communicatie). Meer contactmogelijkheden vindt u in de welkomstmail.

We spammen niet! Lees onze Privacybeleid voor meer info.