Socio-politieke liedjes en genre-waanzin

Het is altijd moeilijk geweest om het juiste genre voor zijn eigen muziek te vinden. Vooral in het streamingtijdperk is de juiste la belangrijk voor het aanspreken van het publiek en de multipliers (playlisters, pers etc.).

Geen echte artiest denkt aan genres bij het schrijven van een nummer. Vooral als er een songtekst is bij een liedje en er een uitspraak wordt gedaan die buiten de bekende persoonlijke gevoeligheden valt, zoals liefdesverdriet en algemene vermoeidheid.

Het wordt erg moeilijk wanneer de kunstenaar experimenteert met elementen uit verschillende kunsttijdperken. Dit is hoe kunst in het algemeen werkt. Maar wordt muziek door de meerderheid van de luisteraars vandaag de dag nog steeds als een kunstonderwerp gezien?

Met de triomfantelijke opkomst van de popmuziek is het kunstaspect steeds meer naar de achtergrond verdwenen. Radiostations selecteren muziek volgens een patroon dat een perversie van de kunst is.

De totale onderwerping aan de smaak van de meerderheid verbiedt redacteuren om nummers te selecteren die kunnen "storen". Maar het verstoren van de alledaagse uniformiteit is een van de meest nobele taken van de kunst.

Het was duidelijk dat er marketingproblemen zouden ontstaan ​​als ik me een tijdje op sociaal-politieke thema's zou concentreren. Maar ik voel me een kunstenaar en moet leven met de economische gevolgen van mijn daden.

Ik begrijp heel goed dat luisteraars hun rust willen vinden naast de vloed van horrornieuws van over de hele wereld - niet in de laatste plaats in de muziek. Maar er zijn ook manieren om uit het dilemma te komen voor een artiest, en ik probeer een van deze wegen te gaan door ook muziek te produceren voor andere zielsituaties.

Er blijft het probleem om de kritische nummers via genres aan te spreken. Het zou tijd worden voor de streamingportals (Spotify etc.), die er voor alle groepen luisteraars zouden moeten zijn, om genres vast te stellen die meer rekening houden met de inhoud van nummers.

Hoe zit het met een sfeer "Sociopolitiek" in plaats van "Chill Out" op te splitsen in talloze subgroepen?