Gjuha amtare dhe diskriminimi

Në fakt do të kisha mjaft gjëra të tjera për të bërë, por kjo temë po më digjet në thonjtë. Si artist, në radhë të parë duhet të merrem me artin tim. Në vitet e mia të reja, kjo ishte një ndërmarrje e vështirë, qoftë edhe për shkak të nevojës për të siguruar të ardhura. Kjo nuk ka ndryshuar kur je në fillim të një karriere të re. Megjithatë, sot, si një detyrë që kërkon shumë kohë, shtohet edhe vetëpromovimi i detyrueshëm.

Redaktorët dhe kuratorët, të cilët ishin ende të arritshëm në kohët e mëparshme, po nguliten gjithnjë e më shumë pas shifrave të suksesit që duhet të tregohen tashmë edhe si të sapoardhur. Më kujtohet se dikush mori të paktën një përgjigje për një parashtresë për shtypin, redaktorët e radios ose kompanitë diskografike – dhe nuk kushtonte asgjë! Duhet pranuar, sidomos në biznesin e muzikës, numri i “kërkuesve” ka shpërthyer për shkak të mundësive të prodhimit të muzikës dixhitale. Ky është bërë një treg i lulëzuar për platformat e vetëpromovimit (madje edhe në tregun e librit).

Epo, kështu është! Megjithatë, mund të vërehet se si rezultat, pragu për të arritur vlerën e kthimit po shkon gjithnjë e më mbrapa. Dhe pastaj ka një efekt tjetër që kalon pa u vënë re nga shumë njerëz dhe bëhet një pikë pengese - origjina kulturore dhe gjuha amtare e artistit. Kjo nuk është vërtet e re dhe muzikantët më të vjetër do ta kujtojnë rezistencën ndaj asaj që atëherë quhej "imperializëm kulturor anglo-amerikan". Në Francë dhe Kanada, kuotat e detyrueshme të radios u futën për muzikantët vendas. Rezistenca ndaj dominimit të muzikës pop në gjuhën angleze po rritej edhe në vende të tjera.

Në këtë front, gjërat janë bërë jashtëzakonisht të qeta. Kjo përkundër faktit se dominimi është rritur dhe jo tkurrur. Sot, formatet amerikane të çmimeve Oscar apo Grammy transmetohen menjëherë drejtpërdrejt në televizion. E gjithë kjo është mjaft alarmante për artistët jo-anglishtfolës, por ka një tjetër zhvillim që po ndodh nën hijen e vëmendjes dhe që ka implikime edhe më të rënda për vetëpromovimin.

Natyrisht, kulturat gjermane, franceze dhe të tjera po flenë përmes evolucionit të vetëpromovimit. Ka shumë pak oferta marketingu të fokusuara në Evropë (natyrisht, si gjerman, ky është fokusi i vëzhgimit tim). Sigurisht, formatet ndërkombëtare (Submithub, Spotify, etj.) janë të hapura në mbarë botën, por orientimi i përgjithshëm nënkuptohet qartësisht në gjuhën angleze. Unë do të jap një shembull.

Kur fillova karrierën time të dytë artistike në biznesin e muzikës në vitin 2019, zgjodha në mënyrë të pandërgjegjshme dhe rastësisht anglishten si gjuhën e komunikimit dhe (kur është e disponueshme) tekstet e këngëve. Kjo kishte të bënte shumë me punën time të mëparshme ndërkombëtare si trumpetiste xhaz. Anglishtja ka qenë "lingua franca" globale për një kohë të gjatë. Dhe gjithashtu marketingu im arriti në tregun ndërkombëtar pa asnjë problem. Unë arrita të arrij shifrat e transmetimit rreth 100,000 tashmë me këngët e para – si fillestare pas më shumë se 20 vitesh pushim si artist!

Në vitin 2022, botova disa libra në gjermanisht dhe kuptova se mund të shprehem në gjuhën time amtare në shumë më shumë detaje – gjë që nuk është çudi. Kështu që prej atëherë kam shkruar edhe tekste të këngëve gjermane. Tashmë në fillimet e karrierës sime të vonë kam ngecur mbi qindra zhanre për mua krejtësisht të panjohura në muzikën pop. Pas 3 vitesh më në fund u vendosa, gjë që ishte e rëndësishme për marketingun, i cili varej shumë nga algoritmet. Tani po gjeja se listat e duhura për luajtje po arrinin audiencën time ndërkombëtare gjithnjë e më mirë.

Ishte e qartë për mua se ky audiencë do të zvogëlohej jashtëzakonisht me tekstet e këngëve në gjuhën gjermane, por më shumë se 100 milionë dëgjues të mundshëm janë gjithashtu të mjaftueshëm kur merret parasysh cilësia artistike sigurisht më e lartë e teksteve në gjuhën time amtare. Tani kërkova për zhanret e duhura dhe mbeta pa fjalë. Platformat e marketingut i japin zhanret si një menu zbritëse – natyrisht në anglisht. Përveç "Deutschpop", nuk kishte shumë për të gjetur atje dhe listat përkatëse të luajtjes ishin më të orientuara drejt gjermanit Schlager. Për tekste më të sofistikuara gjermane, kishte edhe një kuti me zhanret hip-hop dhe fringe. Diçka si "Alternativa" padyshim nuk ishte menduar për artistët gjermanishtfolës.

Kur kërkova ofrues të përshtatshëm promovimi për një audiencë gjermanishtfolëse, u habita. Me mijëra e mijëra agjenci promovuese, pothuajse asnjë nuk ishte e specializuar në një audiencë gjermanishtfolëse. Rregulli ishte: "Të gjithë e kuptojnë anglishten dhe këtu duhet të fitohen paratë në tërësi." Çuditërisht, edhe kuratorët gjermanë u pajtuan me këtë vendim pa koment. Unë mendoj se kolegët në vendet e tjera evropiane do të ndjehen të njëjtën gjë. Makina e shijes anglo-amerikane duket se dominon të gjithë tregun dixhital, madje edhe kompanitë evropiane (Spotify është suedeze, Deezer është franceze etj.) nuk mund të gjejnë forcën (apo vullnetin?) për ta kundërshtuar atë.

Sigurisht që edhe Gjermania ka nxjerrë yje, por nuk e kam fjalën për heronjtë që kanë krijuar karrierën e tyre përmes klubeve dhe koncerteve. Tregu dixhital është një treg krejt i tij dhe është i vetmi që gjeneron të ardhura që nuk bazohen në punë të pastër shpine. Edhe me titujt e mi gjermanë, unë kam më shumë tifozë në SHBA sesa në Gjermani. Çfarë është e gabuar gjurmimi? A jemi vërtet vasalë të SHBA-së, siç i frikësohej gjithmonë brezi i pasluftës? Miqësia është e mirë, por varësia e përulur është e keqe. Nëse ne evropianët marrim pak thërrime nga tregu muzikor amerikan, nuk është kompensim për faktin se tregu i muzikës vendase mbetet i mbyllur për sa i përket marrëveshjeve të mëdha. Këtu nuk ka njeri për të fajësuar, dhe zellësia e amerikanëve në tregje është mbresëlënëse, por shijon hidhur në gjuhën evropiane. As që dua të di se si shijon në gjuhët afrikane apo të tjera.

Mohim përgjegjësie: Unë nuk jam nacionalist dhe nuk kam problem me kulturat e tjera dhe jam i lumtur që flas anglisht në komunikimin ndërkombëtar, por nxehem kur më diskriminojnë në mënyrë injorante për nga vija. dhe çfarë gjuhe flas – edhe nëse është thjesht nga pakujdesia. Më vjen shumë në mendje kur edhe në vendin tim stacionet radiofonike pothuajse tërësisht i shpërfillin këngët gjermane. Është koha që debati të rihapet.

quote:
Asnjë titull në gjuhën gjermane në 100 më të mirët e klasifikimeve zyrtare gjermane të Airplay 2022.

Kryetari i BVMI Dr. Florian Drücke kritikon faktin se asnjë titull i vetëm në gjuhën gjermane nuk mund të gjendet në Top 100 të Listave Zyrtare të Airplay gjermane 2022, duke vendosur kështu një rekord të ri negativ për një prirje që industria e ka vënë në dukje prej vitesh. . Në të njëjtën kohë, studimi tregon se shumëllojshmëria e zhanreve të dëgjuara, përfshirë muzikën në gjuhën gjermane, vazhdon të jetë e madhe. Megjithatë, në ofertën muzikore të radiostacioneve kjo nuk pasqyrohet.

“Nuk ka asnjë këngë në gjuhën gjermane në mesin e 100 titujve më të luajtur në radio gjermane, siç tregohet nga Listat Zyrtare të Airplay German 2022, të përcaktuara nga MusicTrace në emër të BVMI. Ky është një nivel i ri i ulët pas pesë në 2021 dhe gjashtë në 2020. Fakti që këngët në gjermanisht nuk luajnë një rol veçanërisht të madh në radio nuk është një fenomen i ri dhe industria e ka trajtuar dhe kritikuar atë shumë herë gjatë viteve. Sipas mendimit tonë, stacionet me repertor lokal mund të identifikojnë veten dhe gjithashtu të lënë shenjën e tyre me dëgjuesit,” citohet të ketë thënë Drücke në një deklaratë për shtyp nga shoqata. “Nga ana tjetër, duhet të jetë gjithashtu e qartë se këtu do të shikojmë me shumë vëmendje në debatin aktual për të ardhmen e transmetimit publik dhe do të kërkojmë misionin kulturor, i cili nuk përmbushet nga rotacioni i rëndë i repertorit ndërkombëtar. Mjafton një vështrim në albumin zyrtar gjerman dhe skemat e vetme për të treguar se artistët në gjuhën gjermane janë shumë të vlerësuar dhe të kërkuar në këtë vend dhe duhet të pasqyrohen në përputhje me rrethanat në radio,” vijon Drücke, i cili paralajmëron se politikanët nuk duhet të shikojnë. larg edhe nga kjo çështje. > Burimi: https://www.radionews.de/bvmi-kritisiert-geringen-anteil-deutschsprachiger-titel-im-radio/

Fundi i citatit