Die einde van musiekproduksie
Daar is besluite in die lewe wat vir etlike jare 'n impak op jou daaglikse roetine het. Toe ek aan die einde van 2019 besluit het om elektroniese musiek te vervaardig, was dit een van daardie besluite. Ek het baie gehad om te leer aangesien ek vir meer as 20 jaar nie musiek gemaak het nie en die sowat 120 produksies het ook tyd geneem.
As 'n voormalige musiekprofessie was dit nie versoenbaar met my individuele sielspatrone om musiek as net 'n stokperdjie te behandel nie. So ek moes myself ook vergewis van moderne musiekbemarking. Dit het baie tyd geneem en hierdie poging moes een of ander tyd met die resultate gebalanseer word.
Ongelukkig, soos so dikwels in my lewe, was sukses sigbaar maar nie tasbaar nie. Ek het in vier jaar ongeveer 2 miljoen speletjies van my liedjies behaal, wat waarskynlik as 'n sogenaamde "respektiewe sukses" bestempel kan word. As ek nog jonk was, sou dit my rede gee om geduldig voort te gaan om te verbeter en te ontwikkel totdat 'n deurbraak bereik word. Ek weet dit van my eerste loopbaan as musikant, wat ná sowat 10 jaar vaste vrugte afgewerp het, maar net 10 jaar later in ’n uitbranding geëindig het.
Eerstens wou ek nie hierdie drama herhaal nie en tweedens het ek nie meer genoeg tyd in my lewe vir sulke pogings nie. Gister was die weer sleg en ek was ook totaal uitgeput van strawwe opknappingswerk in my leef- en werksomgewing. In hierdie depressiewe bui het ek spontaan besluit om musiekproduksie op te gee en op kreatiewe skryfwerk te konsentreer. Ek was dadelik geskok oor hierdie gut besluit, maar om terug te kyk op 4 jaar van elektroniese musiekproduksie het my besluit bevestig. Dinge het organies in hierdie rigting ontwikkel sonder dat ek dit bewustelik beheer het. Daar was die laaste album genaamd “Artificial Soul” wat ek pas klaargemaak het. Die elf liedjies is almal met behulp van kunsmatige intelligensie geskep en het my nuuskierigheid oor nuwe tegnologieë voldoende bevredig. So daardie hoofstuk is afgesluit.
Selfs meer betekenisvol was my musikale ontwikkeling in die laaste drie liedjies, wat ek binnekort sal vrystel. Asof 'n innerlike stem aan die werk was, het ek twee liedjies van die eerste weke van my musikale terugkeer herrangskik en vervaardig. In daardie vroeë dae het ek 'n "Ruimteskip" voorgestel Entprima”, waar die intelligente koffiemasjien Alexis musiek vervaardig het om die gaste in die eetkamer van die ruimteskip te vermaak. In die nuwe reëlings het ek alles gebruik wat ek oor die vier jaar geleer het. Ek was oorweldig deur die resultate, want hulle het onbedoeld ’n sirkel gesluit en verteenwoordig die kern van my laat musiekwerk. En heel aan die einde was daar die liedjie genaamd “The Curse of Futility”, wat amper toevallig tot stand gekom het. Nadat ek besluit het om te stop, het 'n rilling oor my ruggraat geloop oor hoe heldersiend die titel was.
Op die ou end het dit alles neergekom op alledaagse finansiële sake. Soos my vaardighede gegroei het, het die eise aan my toerusting ook toegeneem. Ek het soveel oor meng en bemeestering geleer dat ek natuurlik hierdie kennis in die praktyk wou toepas. My 10-jarige rekenaar sou nie meer kon klaarkom nie en my produksiewerkstasie sou nie meer aan my eie vereistes voldoen het nie. Op die ou end was die logiese gevolg om bloot te stop op die hoogtepunt van wat moontlik was.
Op die dag wat hierdie artikel gepubliseer word, word my boek “Tanze mit den Engeln” vrygestel. Dit gaan oor die wisselwerking van liggaam, gees en siel. Daar het ek die basis uitgewerk vir die moontlikheid van my duidelike besluit. En weereens sluit 'n sirkel. ’n Gedetailleerde introspeksie is ook deel van hierdie boek en lei tot die besef dat ’n diep bewustheid van ambivalensie een van my mees uitstaande talente is. Daarom is die onderwerp musiek nie vir my klaar met hierdie stap nie. Ek tree nie in frustrasie op nie, maar logies. My musiek is immers nie ’n bederfbare kommoditeit nie en is steeds vir almal beskikbaar. Dit sal ook vir my 'n plesier wees om in my skryfwerk na liedjies te bly verwys sodat my musiekwerk nie doodgaan nie.
Ek het my waarskynlik voorlaaste reis musikaal begin op die fantastiese “Ruimteskip Entprima” en sal terugkeer na die ruimteskip met my kreatiewe gees saam met my fisies-geestelike voorkoms op planeet Aarde. Ek het gevind dat hierdie hack baie nuttig is as jy so te sê wil waarneem wat op aarde gebeur vanuit 'n buite-perspektief. Dink maar aan die oorweldigde ruimtevaarders wat die Aarde vir die eerste keer vanuit die ruimte kon waarneem. Hulle kon hierdie gevoelens beswaarlik onder woorde bring.
Bylaag gedateer 23 April 2024
Die vorige een klink so finaal, maar niks is finaal nie. Nietemin is dit baie diepgesetel. Nou, met hierdie addendum, wil ek nie 'n deur wat ek sopas toegemaak het weer oopmaak nie ... Wag, hoekom nie? Elke dag maak ons deure toe wat ons soms baie vinnig weer oopmaak. Kom ek sit dit in 'n neutedop. Natuurlik het ek steeds 'n passie vir musiek en ek sal niks meer daarvan hou as om heeldag lank musiek te produseer nie, maar weens die redes wat genoem is, is dit onwaarskynlik solank hierdie redes nie verander nie en dit is nie te verwagte nie. As dit wel gebeur, is ek natuurlik gereed om 'n nuwe hoofstuk te begin. Die tyd sal leer.