SOPHIE

Tak, jestem winny! Odkąd w 2019 roku zacząłem swoją drugą, późną karierę jako muzyk, szukałem odpowiedniego gatunku, który z grubsza opisywałby moją muzykę, oraz muzyków, którzy mają podobne podejście artystyczne jak ja.

Kilka dni temu natknąłem się na termin „hyperpop”, z aluzją, że istnieje lista odtwarzania Spotify o tej samej nazwie. Tam z kolei pierwsze miejsca zostały zarezerwowane dla SOPHIE - z okazji jej śmierci, co już jest tragiczne.

Kiedy później przyjrzałem się artyście bliżej, tragedia nabrała dla mnie nieoczekiwanego wymiaru. Był artysta z nadrzędnej kategorii POP, który już od 2013 roku wydawał muzykę, która była bliska mojemu artystycznemu podejściu, mimo że nie znalazłem jej w ciągu dwóch lat intensywnych poszukiwań. A potem była tragedia jej śmierci w tak młodym wieku, bez możliwości cieszenia się naprawdę wielkim sukcesem, na który niewątpliwie zasługiwała.

Dopiero wczoraj opublikowałem artykuł (Electronic Music Is Not a Style!), W którym po raz kolejny poruszono kwestię klasyfikacji gatunkowej, która była również palącym problemem SOPHIE. Liczby, które są widoczne na Spotify, mówią same za siebie. SOPHIE nie było nieznane, ale w porównaniu z listami trafień było zjawiskiem marginalnym. Tak jest z artystami, którzy otwierają nowe możliwości - i zawsze tak było.

Mówiłem swoim uczniom na trąbce, że wpuszczenie do honeypot zajmuje średnio 10 lat. Wiem o tym od dawna, ale dziś, jako nowicjusz w wieku 65 lat, nie chcę tego zaakceptować. Ale twój przykład pokazuje, że mimo wszystko jest to prawdopodobnie prawda.

Jest mi nieskończenie przykro, że SOPHIE nie miałaś tego okresu w życiu. Ale Twoi fani nigdy Cię nie zapomną, a od dzisiaj masz nowego fana - RIP