#3พื้นที่ดนตรี: ตัณหา

“ทำไม” เป็นคำถามที่ถามบ่อยแต่ไม่ค่อยได้คำตอบ ฉันอยากจะลองดูที่นี่ คำถามทั้งหมดอาจเป็น: “เหตุใดจึงมีหนังสือเล่มนี้? ภาพถ่ายและดนตรี – หรืองานศิลปะโดยทั่วไป – ควรจะพูดเพื่อตัวเองใช่ไหม?” ลองจินตนาการถึงการเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ขนาดใหญ่ ทัศนศิลป์จากหลายศตวรรษถูกนำเสนอแก่เราอย่างมากมาย นับเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่แม้แต่กับผู้ชื่นชอบศิลปะก็ตาม เพื่อช่วยเรา เรามีบริการนำเที่ยว - บางทีอาจมีการเน้นเฉพาะเรื่องที่จงใจลดขอบเขตการให้บริการลง ถ้าเราบินไปบนกำแพงร่วมกับกลุ่ม เราอาจได้ยินความคิดเห็นนี้ในคำอธิบายของไกด์ศิลป์: "แต่นั่นก็น่าสนใจ!"
และนั่นคือประเด็นที่แท้จริง ไม่มีใครสนใจที่จะโน้มน้าวคุณถึงคุณภาพของงานโดยเทียบกับปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเองของคุณ ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีมาตรฐานคุณภาพตามวัตถุประสงค์สำหรับงานศิลปะ หากมีการกำหนดมาตรฐานดังกล่าวขึ้นที่นี่และที่นั่น ก็ควรจะมองว่าเป็นเพียงเครื่องช่วยเท่านั้น และอาจขัดแย้งกันเลยทีเดียว
การรับงานศิลปะด้วยวาจาหรือวรรณกรรมเป็นความพยายามที่จะเปิดใจรับสิ่งต่าง ๆ ที่อาจจะถูกซ่อนจากคุณตลอดไปในชีวิตประจำวัน บางทีความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นอาจทำให้คุณมีความสุขมากขึ้นด้วยซ้ำ และหนังสือเล่มนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะทำเช่นนั้น ฉันอยากให้คุณเข้าถึงภาพถ่ายและเพลงได้ง่ายขึ้นโดยอธิบายอีกครั้งถึงสิ่งที่คุณเห็นและได้ยินจริงๆ นอกจากนี้ ฉันจะอธิบายโดยย่อเกี่ยวกับกระบวนการสร้างเพลงแต่ละเพลงและความคิดที่อยู่ในหัวของฉันทั้งก่อน ระหว่าง และหลังกระบวนการสร้างสรรค์ แรงจูงใจในเรื่องนี้เกิดจากการสังเกตว่าข้อมูลที่เพิ่มขึ้นมหาศาลกำลังกลืนกินความใส่ใจในรายละเอียดของเรา ฉันเห็นว่านี่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง ซึ่งทำให้เราเสี่ยงต่อการถูกบงการทุกรูปแบบในการค้นหาความสุขมากยิ่งขึ้น. – ไฟล์เสียงพร้อมข้อความ – เวลาในการรับชมโดยประมาณ 2 ชั่วโมง