Yapay zeka (AI) ve duygular

Yapay zekanın müzik üretiminde kullanımı gündemde olan bir konu haline geldi. Görünüşte bu telif hakkı yasasıyla ilgili, ancak bunun içinde sanatçıların üretimde yapay zekadan faydalanmasının ahlaki açıdan kınanacak bir suçlama olduğu gizli. İlgili bir kişinin bu konuda tavır alması için yeterli sebep. Benim ismim Horst Grabosch ve ben bir kitap yazarı ve müzik yapımcısıyım. Entprima Publishing etiket.

Meraklı bir kişi, elektronik müzik yapımcısı ve eski profesyonel müzisyen ve daha sonra bilgi teknolojisi uzmanı olarak, teknolojinin geliştiği andan itibaren yararlı bir yardımcı olduğu noktaya kadar makinelerin/bilgisayarların kullanımıyla ilgilendim. Başlangıçta temel olarak nota teknolojisiyle ilgiliydi, daha sonra dijital ses iş istasyonlarının gelişiyle demoların prodüksiyonu ve 2020'den itibaren elektronik pop müziğin tüm üretim zinciriyle ilgiliydi. Yani makinelerin kullanımı aslında yeni bir alan değil ve elektroniklerin müzikte kullanımını kınayan sesler ilk zamanlarda duyulmuştu. Zaten daha önce 'müziğin ruhu' ile ilgiliydi. İlginç bir şekilde, bu nostaljik eleştirmenler ilk etapta 'müziğin ruhunu' neyin oluşturduğunun analiziyle pek uğraşmadılar. Sıradan dinleyici pek umursamadı çünkü prodüksiyonun duygularını prodüksiyonda bizzat bulduğu için özümsemişti. Çok akıllıca bir karar, çünkü ahlakın müzikal koruyucuları korosunda, hiçbir felsefi temeli olmayan lanetlenmeyi gerektiren saçma yönler giderek daha fazla görülüyordu.

Pop müzik yıldızlıktan güçlü bir şekilde etkilendiğinden, dinleyiciler bazen müzikal sonuçların ardındaki insan idolünü de gözden kaçırıyorlar, ancak bu yalnızca, en azından elektronik dans müziğinde DJ'lerin sahnelere gelişiyle tamamen telafi edilen bir pazarlama yönüdür. Makine desteği yaygınlaştıkça binlerce amatör müzisyen müzik üretme ve bunu yayın portallarında yayınlama şansını yakaladı. Elbette çoğu bir banyoyu hayranlarla bile dolduramadı ve bu nedenle yapımcılar yüzsüz kaldı. Yüzü olmayan figürler büyük ölçüde eleştirilerden kaçıyor, ancak bazıları ruh halindeki çalma listelerinin yönlendirdiği tamamen yeni ses tüketimi dünyasında kabul edilebilir bir başarı elde etmeyi bile başardı. Pek çok başarısız 'eğitimli' müzisyenin yüzlerinde kıskançlık vardı. Birçoğu bu kervana katıldı çünkü eğitimli müzisyenler olarak elektronik ortamda üretim yapmak onlar için elbette daha kolaydı, ancak prodüksiyonların büyük hacmi, eserlerinin kimsenin olmadığı bir alana batması anlamına geliyordu. Daha da kötüsü, yapay zeka artık şarkı sözleri de dahil olmak üzere şarkıların tamamını anında üretebilecek noktaya ulaştı. Henüz sürdürülebilir algoritmik ilgiyi elde edememiş yapımcılar arasında çaresizlik yayılıyor; özellikle de neredeyse herkesin şarkılarını piyasaya sürebileceğinden korkuluyor. Tüm müzik yapımcıları için bir korku vizyonu.

Çoğu dinleyici, perde arkasında neler olup bittiğini bile bilmiyor ve pek umursamıyorlar, asıl mesele, ihtiyaçlarına yetecek kadar şarkı bulmaya devam etmeleri ve artık abonelik modellerinde bunlardan milyonlarcası var. Ancak bu dinleyiciler en çaresiz yapımcıların hedef grubudur. Artık sayıları giderek artan ruh hali ses ressamlarına katılabilir veya kalabalığın arasından sıyrılacak kadar ruhlu şarkılar üretebilirler. Hem gerçek bir 'yüz' eksikliğini hem de gerçek bir karakter sesinin eksikliğini telafi edecek kadar öne çıkmaları gerekir. Japonlar bunun yapay sesler ve avatarlarla nasıl mümkün olabileceğini zaten etkileyici bir şekilde gösterdi; ancak bu, çok fazla bilgi işlem gücü ve programlama uzmanlığı gerektiriyordu ve dolayısıyla maliyetliydi. Yapay zekanın hızlı gelişimi artık bu inşaat setinin, diğer adıyla Pandora'nın kutusunun kapılarını herkese açtı.

Bundan ne çıkaracağımız bize bağlıdır. Yapay zekadan korkmamıza gerek yok, çünkü o yalnızca üreticilerin her zaman yaptığı şeyi yapar, başarılı modelleri taklit eder ve süreçte muhtemelen yeni kombinasyonlar bulur; yalnızca yapay zeka bunu saniyeler içinde yapabilir. Bu yola çıkan üreticilerin olağanüstü sonuçlar elde etmesi gerekiyor ama başarılı olmak için "eski güzel günlerde" de bunu yapmaları gerekmiyor muydu? Peki bu açıdan bu kadar yeni olan ne?

Sonuca giden yol budur ve yapay zeka destekli müzik prodüksiyonunun bize getirdiği harika fırsat da burada yatmaktadır. Bir yapımcı olarak artık türe özgü prodüksiyon ayrıntılarını öğrenmek için zaman harcamanıza gerek yok çünkü yapay zeka bunu daha iyi yapabilir çünkü milyonlarca rol modelini başarı açısından analiz etmiştir. Bu, dinleyicide duyguları tetiklemek açısından tamamen amacınıza odaklanabileceğiniz anlamına gelir ve bu her zaman müziğin amacı olmuştur. Hikayenizi şekillendirmeli ve anlatmalısınız. Elbette bu, yapay zekayı yalnızca kısmen sürücü koltuğuna yerleştirdiğiniz ve sonuçla ilgili sorumluluktan asla vazgeçmediğiniz anlamına gelir. O zaman başarılı olup olmayacağınız yalnızca iki soruya bağlıdır. Dinleyici alışkanlığın yüzeyselliğinde mi kalmak istiyor yoksa hikayenizle ilgilenmeye mi istekli? Bana göre müzikal başarı faktörlerinin çok özlü ve neredeyse felsefi bir indirgenmesi. Reklam ve pazarlama söz konusu olduğunda neredeyse hiçbir şey değişmiyor; neredeyse. ChatGPT'nin gelişiyle yapay zeka destekli müzik kervanına katıldım ve daha önce single olarak yayınlanmış olan ve yakında tam albüm olarak yayınlanacak olan sonuçlara işaret edebilir miyim? Kendi adıma, şarkılar daha önce yaratılmışlardan daha fazla hareket etti. Şarkılara kişisel müdahalelerimin yoğunluğu göz önüne alındığında, bu bana zaman kazandırmadı (ve bu nedenle telif hakkı açısından yazarlık açıktır), ancak bir hikaye anlatıcısı ve ruhu araştıran biri olarak araç kutumu muazzam ölçüde genişletti - ve bu yüzden ben Buna sadık kalacağıma eminim.