Luisterinstructies voor mijn muziek
In de kunstwereld is het niet ongebruikelijk dat hedendaagse werken een introductie in hun receptie vereisen, omdat kunst de taak heeft nieuwe perspectieven te creëren.
Muziek is in wezen ook een kunstvorm. Alle kunstvormen hebben uitlopers in de vorm van ‘commerciële kunst’. Schilderijen worden geproduceerd als wanddecoratie voor woningen en muziek wordt ook verkocht als akoestische achtergrondmuziek voor het dagelijks leven. Sommige kunstenaars reageren op deze praktijk door een artistieke claim aan deze sociale houding te koppelen. Andy Warhols “Pop Art” is hiervan een voorbeeld. Kunstcritici en curatoren, die geacht worden een hulpmiddel te zijn bij de interpretatie van kunstliefhebbers, vinden het in eerste instantie moeilijk om met dergelijke werken om te gaan, omdat professionele critici sterk verbonden zijn met de kunstgeschiedenis. Daarom worden innovaties in de kunst vaak meer gepromoot door kunstliefhebbers dan door consumenten. Daarom richt ik mij rechtstreeks tot jou, beste kunstliefhebber.
In mijn observaties heb ik een fundamentele verslaving aan eenduidigheid in menselijk gedrag ontdekt. Daarom is de avant-garde niet erg populair bij het publiek, maar in ieder geval duidelijk herkenbaar als avant-garde en de afwijzing door de meerderheid is net zo duidelijk. De bereidheid van avant-gardefans om zich bezig te houden met innovaties is inherent. Voor de kunstenaars zijn de doelgroepen duidelijk herkenbaar. Er zijn kunstenaars die zich bewust op deze doelgroepen richten en kunst voor hen maken. Er zijn echter ook kunstenaars die ambivalente persoonlijkheden zijn en zich graag tussen werelden bewegen. Ik besefte het pas heel laat, maar ik ben zo'n kunstenaar.
In mijn beginjaren was ik duidelijk een avant-gardist, maar als beroepstrompettist had ik contact met veel genres die duidelijk mainstream waren. Hierdoor leerde ik veel muzikale elementen uit de mainstream kennen die resoneerden met mijn ziel. Ik werd geraakt door simpele blues- of rockelementen en luisterde ook graag naar goede popmuziek. Toen ik begon met het produceren van elektronische muziek nadat ik 25 jaar uit de muziekscene was geweest, waren deze vruchten allemaal springlevend, en als volledig onafhankelijke soloproducent wilde ik er om strategische redenen geen enkele van opgeven. Mijn gereedschapskist zat vol jazz, rock, pop en de vaak vreemde elementen van free jazz en nieuwe muziek. De verschillende klankruimtes van een klassiek orkest of rockmuziek, maar ook weelderige, meeslepende popmuziek zaten ook in mijn hoofd. De opgave was nu om dit alles te combineren, omdat ik nu mijn talent als combineerder en verbinder had herkend.
De korte vorm van het popnummer werd om vele redenen snel geïdentificeerd als basis voor de producties en ik heb altijd bijzonder gecharmeerd van het verzadigde geluid van een orkest of een bigband. Omdat ik in geen enkel muzikaal genre een specialist was, kon ik mijn nieuwe nummers in een ruwe richting van jazz, rock of pop richten, maar de vele andere stilistische elementen drongen altijd in elk nummer door, of ik dat nu wilde. of niet. Dit is een diep artistiek proces en mijn eigen stem. Naarmate de tijd verstreek, werd ik me meer bewust van de aard van mijn kunst van vandaag en werd ik steeds vrijer in mijn geest. Toen kunstmatige intelligentie het punt bereikte waarop het hele achtergrondtracks kon produceren op basis van de invoer van een beschrijving, braken alle dammen van mijn artistieke vrijheid. Ik ontdekte subgenres die ik nog niet eens kende en die voor mij een vreugdevolle inspiratie vormden. Ik kon deze nummers nu naar hartenlust bewerken en met al mijn fantasie op smaak brengen, net zoals een chef-kok zijn eten op smaak brengt.
En nu komen de daadwerkelijke instructies voor de luisteraar. Het maakt niet uit naar welke van mijn nummers je luistert, het is niet wat je aan de oppervlakte denkt. Je luistert niet naar blues als het klinkt als blues en je luistert niet naar pop als het klinkt als pop. Vergeet “EDM” of “Future Bass” of wat dan ook – het zijn altijd slechts bronvormen voor soundscapes die voortkomen uit mijn ambivalente ziel. Het zijn manifestaties van een volledig vrije geest, en ik wens jullie allemaal een vrije en in de beste zin van het woord anarchistische geest om de manipulatieve dwang van de systemen te kunnen weerstaan.