Meditatie en muziek
Meditatie wordt steeds vaker onterecht gebruikt als label voor allerlei soorten ontspannende muziek, maar meditatie is meer dan ontspanning.
Er zijn veel stemmen van muziekjournalisten die klagen over de toenemende vereenvoudiging van populaire muziek. Nummers worden steeds korter en harmonieën en melodieën worden steeds meer uitwisselbaar tussen de top tien op de hitlijsten.
Deze neiging om de terminologie van genreclassificaties te vereenvoudigen en helaas te vervagen, is een reëel probleem geworden. Helaas passen muziekjournalisten en curatoren zich in een alarmerend tempo aan deze slordigheid aan. De smaak van de meerderheid en ook de mening van de meerderheid wordt de enige norm.
Als actieve muziekproducent word je gevraagd om zelf je muziek te classificeren om het herkenbaar te maken voor de luisteraar. Nu is er een categorie genaamd "Ambient", die alles omvat wat op de een of andere manier iets met langzaam en abstract te maken lijkt te hebben, maar eigenlijk is het een genre dat gebaseerd is op het werk van Brian Eno, die zelf muziek had voor luchthavens en trein stations in gedachten.
Dan is er de rubriek “Chillout”, wat in combinatie met “Lounge” staat voor relaxte muziek voor clubs. Chillout wordt op zijn beurt vermengd met ontspanningsmuziek en wordt, verschrikkelijk, ook vermeld onder het label meditatie. Meditatie is echter een oefening die op geen enkele manier iets te maken heeft met ontspanning in de zin van "uitschakelen" - integendeel! Een essentieel onderdeel van meditatieve technieken is de bewuste controle van de aandacht! Dit heeft niets te maken met luchthavens en clubs.
Als je 'meditatie' als zoekterm in Spotify invoert, zul je veel afspeellijsten vinden waarop de term 'meditatie' op de vlag is geschreven. En wat horen we daar? Precies hetzelfde als in de top tien popchats - alleen langzaam, zonder ritme en met sferische klanken. Muziek die meer geschikt is om in slaap te vallen dan om bewust de aandacht te richten. Met veel goede wil zou je kunnen stellen dat er zoiets bestaat als "rustmeditatie", maar dat is slechts een van de vele meditatietechnieken - zoals vipassana.
Als politiek geïnteresseerd persoon vermoed ik onvermijdelijk dat dit een verschrikkelijk teken is van de toenemende desinteresse van samenlevingen in hun lot. Hoewel de aarde op het punt staat om het klimaat in te storten, beginnen er nieuwe oorlogen, waardoor de krachten worden gebundeld die we eigenlijk nodig hadden om onze manier van leven te corrigeren. Het is misschien wat vergezocht om dit te relateren aan het probleem van het classificeren van muziek, maar de onmogelijkheid om iets conceptueel te classificeren, omdat de meerderheid slechts een deel van de wereld wil zien, is nogal symptomatisch. Het is het einde van diversiteit en speelt despoten en vereenvoudigers in de kaart.