Van Beethoven en gratis jazz tot elektronische popmuziek
Op 15-jarige leeftijd verdiende ik mijn eerste geld als muzikant in een coverband die nummers speelde van “Earth Wind and Fire” en “Chicago”. Op 19-jarige leeftijd begon ik een 20-jarige carrière als free jazz-muzikant bij het FMP-label in Berlijn.
Door verschillende irritaties die voortkwamen uit een verwarrende kindertijd van de naoorlogse generatie, kon ik geen vertrouwen vinden in mijn innerlijke, emotionele stem en voltooide ik daarnaast symbolische studies Duits en musicologie. Toen de muziekklussen uit de hand liepen, besloot ik van muziek daadwerkelijk mijn beroep te maken en te gaan studeren aan de Folkwang Muziekacademie. Een klassieke opleiding orkesttrompet leek de beste optie.
Het werken in verschillende symfonieorkesten kon me echter niet opwarmen voor deze baan. Pop, jazz en nieuwe muziek pasten meer bij mijn nieuwsgierigheid. Als goed opgeleide en zeer wisselende trompettist werd ik een veelgevraagd freelancer in de internationale muziekscene. Het wantrouwen in de innerlijke stem en het creatieve pad, zorgden ervoor dat ik steeds meer een uitvoerend trompettist werd, totdat de passie volledig plaats maakte voor het materialistische denken over succes.
In de laatste 5 jaar van deze eerste muzikale carrière heb ik ongeveer 300 optredens per jaar gedaan met bekende ensembles zoals "Musique Vivante", "Ensemble Modern", "Starlight Express", "Schauspielhaus Bochum", "Theater Chaillot" en vele anderen. Toen zakte ik in elkaar door overwerk en na een afkickkliniek heb ik me omgeschoold tot informatietechnoloog omdat ik niet meer naar muziek kon en wilde luisteren.
Aanstaande pensionering gaf me reden om een beroepsleven samen te vatten, en wat ik zag, beviel me helemaal niet. Waar waren de dromen en emoties gebleven? Het professionele leven leek een schelp zonder waarde. Dus ik ging terug naar het begin en herkende de kans die werd geboden aan een hoogopgeleide muzikant en informatietechnoloog in de nieuwe wereld van muziek met elektronische muziekproductie. En ik greep het.
Geen compromissen meer, geen dienstbaarheid meer, maar het leven uit emoties die jarenlang onderdrukt waren. Verrassend genoeg verdween ook de indringende twijfel van de afgelopen jaren, want voor het eerst in mijn leven vond ik mijn werk volkomen leuk. Het was een gelukkige terugkeer van het innerlijke kind. Wat een wonderbaarlijk toeval op hoge leeftijd!