Το Τέλος της Μουσικής Παραγωγής
Υπάρχουν αποφάσεις στη ζωή που έχουν αντίκτυπο στην καθημερινότητά σας για αρκετά χρόνια. Όταν αποφάσισα να παράγω ηλεκτρονική μουσική στα τέλη του 2019, ήταν μία από αυτές τις αποφάσεις. Είχα πολλά να μάθω καθώς δεν είχα κάνει μουσική για περισσότερα από 20 χρόνια και οι 120 περίπου παραγωγές πήραν επίσης χρόνο.
Ως πρώην επαγγελματίας της μουσικής, δεν ήταν συμβατό με τα ατομικά μου μοτίβα ψυχής να αντιμετωπίζω τη μουσική ως απλώς ένα χόμπι. Έπρεπε λοιπόν να εξοικειωθώ και με το σύγχρονο μουσικό μάρκετινγκ. Αυτό πήρε πολύ χρόνο και αυτή η προσπάθεια έπρεπε κάποια στιγμή να ισορροπήσει με τα αποτελέσματα.
Δυστυχώς, όπως συχνά στη ζωή μου, η επιτυχία ήταν ορατή αλλά όχι απτή. Πέτυχα περίπου 2 εκατομμύρια παιχνίδια των τραγουδιών μου σε τέσσερα χρόνια, τα οποία πιθανότατα μπορούν να χαρακτηριστούν ως μια λεγόμενη «σεβαστή επιτυχία». Αν ήμουν ακόμα νέος, αυτό θα μου έδινε λόγο να συνεχίσω υπομονετικά να βελτιώνομαι και να εξελίσσομαι μέχρι να επιτευχθεί μια σημαντική ανακάλυψη. Αυτό το γνωρίζω από την πρώτη μου καριέρα ως μουσικός, η οποία απέφερε σταθερούς καρπούς μετά από περίπου 10 χρόνια, αλλά κατέληξε σε εξάντληση μόλις 10 χρόνια αργότερα.
Πρώτον, δεν ήθελα να επαναλάβω αυτό το δράμα και δεύτερον, δεν έχω πια αρκετό χρόνο στη ζωή μου για τέτοιες προσπάθειες. Χθες ο καιρός ήταν χάλια και ήμουν επίσης εντελώς εξαντλημένος από τις επίπονες εργασίες ανακαίνισης στο περιβάλλον διαβίωσης και εργασίας μου. Σε αυτή την καταθλιπτική διάθεση, αποφάσισα αυθόρμητα να εγκαταλείψω τη μουσική παραγωγή και να επικεντρωθώ στη δημιουργική γραφή. Σοκαρίστηκα αμέσως με αυτή την εντερική απόφαση, αλλά κοιτάζοντας πίσω 4 χρόνια παραγωγής ηλεκτρονικής μουσικής επιβεβαίωσε την απόφασή μου. Τα πράγματα είχαν εξελιχθεί οργανικά προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς να το έχω ελέγξει συνειδητά. Υπήρχε το τελευταίο άλμπουμ με τίτλο “Artificial Soul” που μόλις είχα τελειώσει. Τα έντεκα τραγούδια είχαν δημιουργηθεί όλα με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης και είχαν ικανοποιήσει επαρκώς την περιέργειά μου για τις νέες τεχνολογίες. Αυτό το κεφάλαιο λοιπόν έκλεισε.
Ακόμη πιο σημαντική ήταν η μουσική μου εξέλιξη στα τρία τελευταία τραγούδια, τα οποία θα κυκλοφορήσω σύντομα. Σαν να δούλευε μια εσωτερική φωνή, αναδιάρθρωσα και παρήγαγα δύο τραγούδια από τις πρώτες εβδομάδες της μουσικής μου επιστροφής. Εκείνες τις πρώτες μέρες, είχα φανταστεί ένα «Διαστημόπλοιο Entprima”, όπου η ευφυής καφετιέρα Alexis παρήγαγε μουσική για να διασκεδάσει τους καλεσμένους στην τραπεζαρία του διαστημόπλοιου. Στις νέες ρυθμίσεις, χρησιμοποίησα όλα όσα είχα μάθει τα τέσσερα χρόνια. Με κυρίευσαν τα αποτελέσματα, γιατί έκλεισαν άθελά τους έναν κύκλο και αντιπροσωπεύουν την πεμπτουσία της όψιμης μουσικής μου δουλειάς. Και στο τέλος, υπήρχε το τραγούδι που ονομάζεται "The Curse of Futility", το οποίο προέκυψε σχεδόν τυχαία. Αφού αποφάσισα να σταματήσω, ένα ρίγος πλημμύρισε τη ραχοκοκαλιά μου για το πόσο οξυδερκής ήταν ο τίτλος.
Τελικά, όλα κατέληξαν σε πεζά οικονομικά ζητήματα. Καθώς αυξάνονταν οι δεξιότητές μου, αυξάνονταν και οι απαιτήσεις για τον εξοπλισμό μου. Είχα μάθει τόσα πολλά για τη μίξη και το mastering που φυσικά ήθελα να κάνω πράξη αυτή τη γνώση. Ο 10χρονος υπολογιστής μου δεν θα μπορούσε πλέον να αντεπεξέλθει και ο σταθμός εργασίας παραγωγής μου δεν θα πληρούσε πλέον τις δικές μου απαιτήσεις. Τελικά, η λογική συνέπεια ήταν απλώς να σταματήσουμε στην κορυφή του δυνατού.
Την ημέρα που θα δημοσιευτεί αυτό το άρθρο, θα κυκλοφορήσει το βιβλίο μου «Tanze mit den Engeln». Πρόκειται για την αλληλεπίδραση σώματος, νου και ψυχής. Εκεί έχω επεξεργαστεί τη βάση για το ενδεχόμενο της ξεκάθαρης απόφασής μου. Και για άλλη μια φορά κλείνει ένας κύκλος. Μια λεπτομερής ενδοσκόπηση είναι επίσης μέρος αυτού του βιβλίου και οδηγεί στη συνειδητοποίηση ότι η βαθιά επίγνωση της αμφιθυμίας είναι ένα από τα πιο σημαντικά ταλέντα μου. Γι' αυτό το θέμα της μουσικής δεν μου έχει τελειώσει με αυτό το βήμα. Δεν ενεργώ με απογοήτευση, αλλά λογικά. Εξάλλου, η μουσική μου δεν είναι φθαρτό αγαθό και εξακολουθεί να είναι διαθέσιμη σε όλους. Θα είναι επίσης χαρά για μένα να συνεχίσω να αναφέρομαι σε τραγούδια στη συγγραφική μου δουλειά για να μην πεθάνει το μουσικό μου έργο.
Ξεκίνησα το πιθανότατα προτελευταίο μου ταξίδι μουσικά στο φανταστικό «Διαστημόπλοιο Entprima» και θα επιστρέψω στο διαστημόπλοιο με το δημιουργικό μου πνεύμα παράλληλα με τη σωματική-πνευματική μου εμφάνιση στον πλανήτη Γη. Διαπίστωσα ότι αυτό το hack είναι πολύ χρήσιμο εάν θέλετε να παρατηρήσετε τι συμβαίνει στη Γη από μια εξωτερική οπτική γωνία, ας πούμε έτσι. Απλά σκεφτείτε τους συγκλονισμένους αστροναύτες που μπόρεσαν να παρατηρήσουν τη Γη από το διάστημα για πρώτη φορά. Δύσκολα μπορούσαν να εκφράσουν αυτά τα συναισθήματα με λόγια.
Προσθήκη με ημερομηνία 23 Απριλίου 2024
Το προηγούμενο ακούγεται τόσο οριστικό, αλλά τίποτα δεν είναι οριστικό. Ωστόσο, είναι πολύ βαθιά ριζωμένο. Τώρα, με αυτήν την προσθήκη, δεν θέλω να ανοίξω ξανά μια πόρτα που μόλις έκλεισα… Περιμένετε, γιατί όχι; Κάθε μέρα κλείνουμε πόρτες που μερικές φορές τις ανοίγουμε ξανά πολύ γρήγορα. Επιτρέψτε μου να το θέσω με λίγα λόγια. Φυσικά εξακολουθώ να έχω πάθος με τη μουσική και δεν θα μου άρεσε τίποτα περισσότερο από το να παράγω μουσική όλη μέρα, αλλά λόγω των λόγων που αναφέρονται, είναι απίθανο εφόσον αυτοί οι λόγοι δεν αλλάξουν και αυτό δεν είναι αναμενόμενο. Αν συμβεί, είμαι φυσικά έτοιμος να ξεκινήσω ένα νέο κεφάλαιο. Ο χρόνος θα δείξει.