ΣΟΦΗ

Ναι, είμαι ένοχος! Από τότε που ξεκίνησα τη δεύτερη καριέρα μου ως μουσικός το 2019, έψαχνα για το σωστό είδος που περιγράφει περίπου τη μουσική μου και για μουσικούς που ακολουθούν μια παρόμοια καλλιτεχνική προσέγγιση με μένα.

Πριν από λίγες μέρες, σκόνταψα τον όρο "hyperpop", με την υπόδειξη ότι υπήρχε μια λίστα αναπαραγωγής Spotify με το ίδιο όνομα. Εκεί, με τη σειρά τους, τα πρώτα μέρη προορίζονταν για τη ΣΟΦΗ - με την ευκαιρία του θανάτου της, η οποία είναι ήδη αρκετά τραγική.

Όταν έκανα μια πιο προσεκτική ματιά στον καλλιτέχνη, η τραγωδία μου είχε απρόσμενες διαστάσεις. Υπήρχε ένας καλλιτέχνης στην γενική κατηγορία POP που είχε ήδη κυκλοφορήσει μουσική από το 2013 που πλησίασε την καλλιτεχνική μου προσέγγιση, χωρίς να την βρήκα σε δύο χρόνια εντατικής αναζήτησης. Και τότε υπήρχε η τραγωδία του θανάτου της σε τόσο νεαρή ηλικία, χωρίς να μπορεί να απολαύσει την πραγματικά μεγάλη επιτυχία που αναμφίβολα άξιζε.

Δημοσίευσα ένα άρθρο μόνο χθες (Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι στυλ!) Που για άλλη μια φορά αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ταξινόμησης των ειδών, και αυτό ήταν επίσης το καίριο ζήτημα του SOPHIE Οι αριθμοί, οι οποίοι είναι ορατοί στο Spotify, μιλούν από μόνοι τους. Το SOPHIE δεν ήταν άγνωστο, αλλά σε σύγκριση με τις επιτυχημένες λίστες, ένα οριακό φαινόμενο. Αυτός είναι ο τρόπος με τους καλλιτέχνες που ξεκινούν νέο έδαφος - και ήταν πάντα έτσι.

Συνήθιζα να λέω στους μαθητές της τρομπέτας μου ότι χρειάζονται κατά μέσο όρο 10 χρόνια για να μπει στα honeypots. Το γνωρίζω εδώ και πολύ καιρό, αλλά σήμερα, ως νεοφερμένος στην ηλικία των 65 ετών, είμαι απρόθυμος να το αποδεχτώ. Ωστόσο, το παράδειγμά σας δείχνει ότι είναι πιθανότατα αλήθεια.

Λυπάμαι απείρως που εσείς, ΣΟΦΗ, δεν είχατε αυτή τη στιγμή της ζωής. Αλλά οι θαυμαστές σας δεν θα σας ξεχάσουν ποτέ, και από σήμερα έχετε έναν νέο θαυμαστή - RIP